بیوگرافی رضا داوودنژاد

 

  • سال تولد: ۱۳۵۹
  • محل تولد: تهران
  • تحصیلات: دیپلم علوم انسانی
  • حرفه: بازیگری
  • شروع فعالیت: از ۶ سالگی
  • پدر: علیرضا داوونژاد کارگردان
  • همسر: غزل بدیعی
  • فرزند: ندارد

رضا داوودنژاد در تاریخ ۲۹ اردیبهشت ۱۳۵۹ به عنوان دومین فرزند خانواده در تهران به دنیا آمد. پدرش، علیرضا داوودنژاد، کارگردان بوده و خواهرش زهرا نیز بازیگر است. وی  یک برادر کوچکتر به نام علی نیز دارد.

«بی پناه» (۱۳۶۵)، نخستین فیلم سینمایی رضا داوودنژادست. «مصائب شیرین»، نام رضا داوودنژاد را بر سر زبان‌ها انداخت و نامزد بهترین بازیگر نقش اول مرد هفدهمین جشنواره بین المللی فیلم فجر شد و دعوت برای حضور در جشنواره سینمایی فوکوئوکای ژاپن را برای رضا داوودنژاد به ارمغان آورد.
«بچه های بد»، حضور مؤثر رضا داوودنژاد را در فیلم‌های پدرش به دنبال داشت. رضا داوودنژاد در این فیلم، فیلمنامه نویس، بازیگر، دستیار کارگردان و برنامه ریز بود. در «بانوی کوچک» (مهدی صباغ زاده) رضا داوودنژاد به عنوان بازیگری پول ساز به بدنه‌ی حرفه‌ای سینمای کشور معرفی شد و در مستند «روزگار ما» ساخته‌ی رخشان بنی اعتماد، رضا داوودنژاد حضور در عرصه‌های روشنفکرانه‌ی سینمای ایران را تجربه کرد. بازی در مجموعه‌های تلویزیونی گوشه‌ای دیگر از دغدغه‌های هنری رضا داوودنژاد بود.

داوودنژاد در ۱۳۸۷ با غزل بدیعی (خواهر عسل بدیعی (بازیگر)) نامزد و در مهر ۱۳۸۹ با او ازدواج کرد. او دربارهٔ آشنایی با همسرش گفته بود: «وقتی خواهر من زهرا، خانه عسل بدیعی خواهرخانم من دعوت بود. برای اولین بار غزل را که می‌بیند به غزل می‌گوید بیا عروس ما شو.

داوودنژاد در مصاحبه با رضا رشیدپور گفته بود برای اینکه سربازی نرود وزنش را افزایش داد تا معافی بگیرد. او گفت که از این کارش پشیمان شد زیرا به سلامتی خود آسیب زد و به اندازهٔ ده سال سربازی برایش تمام شد.

درگذشت

داوودنژاد در سال ۱۳۹۱ عمل پیوند کبد انجام داده بود. او گفته بود به‌دلیل مشغلهٔ کاری، داروهای بیماری کبدش را نخورده بود و به‌دلیل وضعیت وخیم کبدش مجبور به عمل پیوند شد. در ۹ آذر ۱۳۹۳ اعلام شد که داوودنژاد در شیراز تحت عمل جراحی (در مراحل درمانی پس از پیوند کبد) قرار گرفته است. در ۲۵ آذر اعلام شد که به دلیل وخامت حالش دوباره ناچار به پیوند کبد شده است. او در این باره گفت: «به علت اینکه خون در کبدم لخته شده بود و حالم وخیم شد تیم پزشکی مجبور شدند، کبد دیگری به من پیوند بزنند.»

در اسفند ۱۴۰۲ اعلام شد که داوودنژاد بیش از سه ماه است که درگیر عفونت خونی شده و ابتدا در تهران و بعداً برای اینکه «تحت مراقب پزشکان خودش» باشد در شیراز بستری شده است.

داوودنژاد در ۱۳ فروردین ۱۴۰۳ در ۴۳ سالگی درگذشت.بیمارستان دلیل مرگ او را «بهم‌ریختگی‌های آنزیم‌های کبدی و عفونت خون» اعلام کرد. جنازهٔ او در ۱۸ فروردین در کنار مادربزرگش احترام‌السادات حبیبیان دفن خواهد شد.

 

درگذشت برنده جایزه نوبل ادبیات

 

«ماریز کُنده» نویسنده اهل گوادلوپ، که درباره استعمار و برده‌داری می‌نوشت، در سن ۹۰ سالگی در جنوب فرانسه درگذشت.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین،«ماریز کُنده» نویسنده اهل گوادلوپ، که درباره استعمار و برده‌داری می‌نوشت، در سن ۹۰ سالگی در جنوب فرانسه درگذشت.

«ماریز کُنده» که اغلب از او به عنوان یکی از شانس‌های دریافت جایزه نوبل ادبیات نام برده می‌شد، در سال ۲۰۱۸ موفق به کسب تنها جایزه جایگزین نوبل ادبیات شده بود.

به گزارش ایسنا،پی برگزار نشدن جایزه نوبل به دلیل حواشی مربوط به رسوایی اخلاقی در آکادمی سوئد (مرجع انتخاب برنده نوبل ادبیات)، جایزه نوبل ادبیات در سال ۲۰۱۸ برگزار نشد و عده‌ای از چهره‌های شاخص فرهنگی سوئد دست به کار شدند و جایزه‌ای را به عنوان جایگزین نوبل به راه انداختند تا جای خالی نوبل اصلی ادبیات را در آن سال پر کنند و این جایزه به این نویسنده اهل گوادلوپ، یکی از مناطق فرادریایی فرانسه اعطا شد.

به گزارش سن‌ان‌ان، امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه در واکنش به درگذشت این نویسنده در شبکه اجتماعی X نوشت: « ماریز کنده، غول ادبی، تصویری از غم و امید، از گوادلوپ تا آفریقا، از دریای کارائیب تا پروانس را به زبانی مبارزانه و شکوهمندانه، منحصر به فرد و جهانی روایت می‌کرد»

«کُنده» با داستان حماسی پرفروش خود در سال ۱۹۸۴ با نام «سِگو» و دنباله آن «فرزندان سگو»، که زندگی یک خانواده در دربار سلطنتی مالی را در طول چندین نسل به تصویر می‌کشد، مورد تحسین بین‌المللی قرار گرفت. رمان «سگو» چندین جایزه برای او به ارمغان آورد.

این نویسنده پس از آن به تدریس ادبیات در دانشگاه کلمبیا در نیویورک، چندین دانشگاه دیگر ایالات متحده و دانشگاه سوربن پاریس ادامه داد.

«ماریز کُنده» در رمان‌های بعدی از جمله «من، تیتوبا: جادوگر سیاه سالم» و «کریول زیبا» به بررسی روابط نژادی، فمینیسم و مبارزات مهاجران سیاه‌پوست کارائیب در جهان غرب پرداخت.

این نویسنده در سال ۲۰۰۱ با دریافت نشان هنر و ادب فرانسه مورد تقدیر قرار گرفت.

 

سیما در نوروز و رمضان هم موفق نبود

 

بامداد نو نوشت: نتیجه نظر سنجی سریال‌های ماه رمضان و نوروز منتشر شد و حکایت عجیبی را فاش کرد.

امسال دو جشنواره تلویزیون یعنی نوروز و رمضان با هم تقارن داشتند و طبیعتاً می‌بایست سریال‌ها بصورت تصاعدی دیده می‌شد. اما نتایج نظرسنجی سریال‌های نوروز امسال که توسط مرکز تحقیقات صدا و سیما حاکی از چیز دیگری است؛

مخاطب همه قسمت‌ها٬ بعضی قسمت ها و بیننده اتفاقی سریال زیر خاکی۲۶ درصد است و ۷۱ درصد مردم حتی بصورت تصادفی سریال زیر خاکی را ندیده‌اند.

مخاطب همه قسمت‌ها، بعضی قسمت‌ها و بیننده اتفاقی سریال هفت سر اژدها ۱۹درصد اعلام شده و ۸۱ درصد مردم حتی بصورت اتفاقی سریال هفت سر اژدها را ندیده اند.

مخاطب همه قسمت‌ها، بعضی قسمت‌ها و بیننده اتفاقی سریال رستگاری ۱۶ درصد بوده است و ۸۴ مردم حتی بصورت تصادفی سریال رستگاری را ندیده اند.

این در حالی است که سریال زیر خاکی ۴ که هم اکنون مجموع مخاطب آن ۲۶درصد است در فصل های پیشین تا حدود دو برابر بیننده داشته است.
زیر خاکی یک ۴۴ درصد، سریال زیر خاکی ۲ ۴۵ درصد، سریال زیر خاکی ۳ ۶۹ درصد از بینندگان را به خود جذب کرده‌اند.

قابل ذکر است با توجه به عدم تولید فیلمنامه از ساختار دفتر فیلمنامه جبلی ریاست سازمان خود شخصا دست بکار شده و این سه سریال را به آنتن رسانده است.

دو خروجی اداره فیلمنامه سازمان پیش از نوروز پخش گردید و با شکست سنگین در جذب مخاطب مواجه گردید.

۹۵ درصد مردم سریال بیسکویید را در اوج ساعت شبکه سه ندیده‌اند و سریال چرخ گردون در اوج ساعت بیننده توانست رکورد ندیدن را از آن خود کند و ۹۶ درصد مردم حتی بصورت تصادفی نیز آن را تماشا نکرده‌اند.

حال باید دید مخاطب نون خ ۵ که آن هم توسط شخص جبلی و دور زدن سیستم دفتر فیلمنامه راه اندازی شد می‌تواند مخاطبین گذشته خود را جذب کند یا به سرنوشت مابقی سریال های جشنواره نوروز ‌رمضان ۱۴۰۳ دچار می شود.

بازدیدها: ۲۰

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *