آری پذیرفتم.. این مناسبات اجتماعی سهمگین را که در جوار قلب نازکم به آرامش عبور رویایت رعشه می‌انداختند.. تنهایی عمیق ترین نقطه‌ی جهان است برای فرو رفتن و غرقه شدن.. به ناگه .. زنجیرِ رکابِ گره‌‌ی کور خورده‌‌ی علاقه را که رها کردم باز ماندم.. در تألم سیلی‌های دردناک زندگی و دریافتم.. از میان تمام قدرت‌های جهان شاید فشار دلتنگی قلب‌ها تعیین کننده‌ی برد و باخت آدم‌هاست.شاعر: سارا چیت زنتاریخ انتشار : ۱۴۰۳/۱۱/۲۷بازدیدها: ۸ راهبری نوشتهزنجیرعلاقه… تو را برای دوست داشتن ، دوست می دارم
